Ruhum
gözlerini yumuşacık yum
kucağımdaymışsın gibi bırak kendini
ninni,
uykunda unutma beni
ninni…
Gözlerini yumuşacık yum
yeşil ela gözlerini
ninni ruhum ninni
Sen yukarda yemişli dalların içindesin,
yeşil gözlerin güneş dolu,
dudakların bala bulanmış
ben ağacın dibindeyim,
bir ayağım çukurda…
Ben senden çok önce gideceğim,
sen bensiz kalacaksın ihtiyarlığında…”
Reader Follow Recommendations
Olup bitmişti zaten her şey. Birbiri ardına gelen şeyler arasında henüz bir alaka kurulmadan, roller dağıtılmadan, zaman henüz bölünmeden, sözler söylenmeden, tarih başlamadan... Her şey başlangıçtan önce bir anda olup bitmişti. Oyun bundan sonra başladı, başlaması zorunluydu, bizim de içinde bulunmamız...
———Türker Armaner, Hüküm
..iki şey aşk ve şiir
mutsuzlukla beslenir biri
biri ona dönüşür..
İnsanlara önce anlamlar yüklüyoruz .Sonra o değerleri görmek istiyoruz .Göremeyince de kendimize öfkeleniyoruz .Bu da başka bir kısır döngü .Eee ? Neden anlam yüklüyoruz o zaman ?
Unutulmaya yüz tutan tüm hikayelerimi derin sulara batırdım,göklere saldım,üzerine topraklar attım.Böylece kaybettiğimi sandım ya da kaybettiğimi umdum…🌾
Gözlerim gözünde aşkı seçmiyor
Onlardan kalbime sevda geçmiyor
Ben yordum ruhumu biraz da sen yor
Çünkü bence şimdi herkes gibisin
Yolunu beklerken daha dün gece
Kaçıyorum bugün senden gizlice
Kalbime baktım da işte iyice
Anladım ki sen de herkes gibisin
Büsbütün unuttum seni eminim
Maziye karıştı şimdi yeminim
Kalbimde senin için yok bile kinim
Bence sen de şimdi herkes gibisin
N.H
Ve bitti.
“Josef, azıcık intikam duygusu iyi bir şeydir içe atılan kırgınlıklar insanı hasta eder!”
Çok güzeldi Yalom,iyiki yazmışsın.Canım Yalom :)
Neden göremiyoruz insanların gerçek yüzünü ? Herkes mi ikiyüzlü ? ben mi saf,salak.
Karlı kayın ormanında
yürüyorum geceleyin.
Efkârlıyım,efkârlıyım,
elini ver,nerde elin?
N.H.
Ben miyim bu şeylerin sahibi?
Kafamda bir çocuk var,meraksız.
İç alemim oyuncaktan farksız;
Odam içime bir ayna gibi .