Erich Fromm’un okuduğum ilk kitabı ve altını çize çize sindire sindire okuduğum bir kitap oldu. Kitabın önsözünde yazar; ” Bu kitabı okuyarak sevme sanatına ilişkin bazı bilgiler edinmek isteyenler düş kırıklığına uğrayacaktır. Tam tersine bu kitap, belli bir olgunluk düzeyine erişmeden kişiye sevgiye ulaşamayacağını göstermeyi amaçlamaktadır.” diyor.
Kitapta sevgili, anne, baba,çocuk, kardeş, komşu,nesne, tanrı sevgileri tek tek ele alınarak hayata dair somut örneklerle desteklenmiş ve okura ayna tutarak kendisini eleştirme fırsatı vermiş. Anlatım tarzı akıcı, sıkmayan, çevirisi güzel bana katkısı olan bir kitaptı. Tavsiye edilir, keyifli okumalar...
