..Soruyorlar, nasıl sevdin? Yazdıklarımı boş verin diyorum, yazdıklarım ancak bir dağı gösterir, dağın kendisi değildir. Soruyorlar, nasıl sevdin? “Bunu rüzgara, yıldızlara, hayatı var eden Allah’a sormak lazım diyorum. Çünkü bunu bilse bilse ancak Allah bilir.” diyorum.
Mutluluğunu teşekkür sayıyorum, ben mutluyum!
Adın yaşamak sevinci bana, adın dağlım. Neylersin gönlünü gönlümle aynı hizaya yazmışlar.
Bir insan tasavvurundan başkası değil benimkisi..Hatta surete bürünmüş bu insana ruhum bile denilebilir.
Bunun ihtimalinin dahi tahayyül edilemeyeceği kadar zor ve bir okadar mümkünatı olmayan bir arzudan öte de geçmeyecektir..