Nesibe
@Oluryainsandegisir
23 Ağustos
90 okur puanı
Ağustos 2020 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Şu anda okuyor
%7 (49/687)
Bir kitap okudu
167 syf.
10/10 puan verdi
·
18 günde okudu
Okur Takip Önerileri
Tam dünyanın sadece haksızlıkların değil, tanımlayamadığım kötülüklerin de kol gezdiği bir yer olduğuna inanıyordum ki anahtarın sokak kapısının kilidinde dönüşünü ve babamın hafif hafif "ha-tırla sev gilim, o mesut geceyi" çalan ıslığını duydum.
Dünya o kadar da kötü bir yer değildi yine de.
Sayfa 83Kitabı okudu
Bu suskunluğun orta yerin de annem masadan kalkıp "ben bir kahve yapayım" diyordu, "benimki sade olsun Türkan Hanım" diyordu babam ve bir saniye önce havada asılı gibi duran, insanın ayağına bir as ker postalı kadar ağır gelen hayat birdenbire normale dönü yordu. Kırgınlıklar, söylenmemişlikler, biraz önce nasıl ol duysa ağızdan çıkıverenlerle birlikte koyu kahve telvelerine gömülüyordu az sonra.
Sayfa 26Kitabı okudu
Morg neden tek heceli bir kelime, o gün anladım, iki heceli olsa çıkmaz insanın ağzından. Bir kerede söylüyor sun, boğazına takılıyor, sonunu duymuyorsun.
Sayfa 163Kitabı okudu
Bir kitabı yarım bıraktı
%13 (28/208)
Her saniyesi yerlerde sürünen beş koca yıl geçirdim. Filmi geri sardığımda, her gün aynı görüntü tekrar ediyor. Evden çıkan bir ölüyü, işte çalışan başka bir ölü ve tekrar eve dönen bir başka ölü izliyor, görüntüler mutat devam ediyor.
Sayfa 130Kitabı okudu
Aklını dolduran tek şey; nasibinin seni bir gün mutlaka bulduğuydu. Her şey insana yazılıyor diye düşündü; ama bazen ulaşmıyor. Bilmediğimiz nedenlerle dolaşıp duruyor hayatın içinde. Bazen yanından geçiyor insan yazgısının, bazen elinden tutuyor ama bunun kaderi olduğunu anlamıyor. Tam yakalayacak gibi oluyor ama uçup gidiyor. Sonra bir gün, hiç hesapta yokken, hiç beklemezken, başka âlemlerdeki seyrini tamamlıyor senin olan şey, çıkıp geliyor ve seni buluyor. Ömer’in saati gibi...
Sayfa 106Kitabı okudu
Zaman şehirdeki gibi hızlı akmaz Anadolu’da, yollarda sürünür saatler, saat bir mi, iki mi, üç mü kimsenin işi değildir. Vakit aheste akar. Günlerin geçtiği, ayların değiştiği sadece mahsullerden, yılların geçişi de yüzlerden anlaşılır. Zaman yürür ve insanların yüzleri kırışıklıklarla dolar.
Sayfa 103Kitabı okudu
Ben, benim. Benim neler yaşadığımı bilemeyeceğine göre toplumsal gözlemlerini kendine sakla. Bana analık etmeye kalkışma!
Sayfa 83Kitabı okudu
kırtasiye dükkanları dünyanın her yerinde aynı kokuyordu: kişiye yalnızlığını hissettiren, öte yandan da bir renk cümbüşüyle çevresini sarmalayan kışkırtıcı bir koku.
Sayfa 55Kitabı okudu