Kitapta Beyaz geceler, başkasının karısı, noel ağacı ve nikah, haysiyetli hırsız ve yufka yürekli olmak üzere beş hikaye mevcut. Beyaz gecelerden başlayacak olursak her zamanki gibi Dostoyevski sıkıcı bir olay örgüsüyle başlamış sonrasında olay güzellesirken tam birbirine yakışan bir mutlu çift olacak diye sevinirken unutulamayan eski aşık gelip ana karakterimizi mahvetti, coşkun duygu ifadeleri eklerken bazı yerlerde çok abartmış ama olay örgüsünün kitapta genel olarak anlaşılır olması sıkıcı betimlemeleri telafi etmiş diyebilirim. Beyaz gecelerden sonra en uzun olan yufka yürekli olan hikayede de olay akışını sevdim duygu tuhafiyla beraber anlaşılır cümlelerle ifade edilmesi tamam. Ama kardeşim bir kere de yüzümüzü güldür be bir tane romanın mutlu sonla bitsin de biz de gülelim. Sözün özü bu kitap başlarsanız hızlı bitebilecek cinsten ama öncelikli kitaplarınız varsa onları okuduktan sonra buna başlasanız da olur. Tavsiye eder misin derseniz evet okuyun ama dediğim gibi öncelikli olanlardan sonra okuyun ama en sona da bırakmayın
