..."Sen diğerlerinden farklı değilsin elbette," dedi. Doğrulup oturdu, çıplaktı, tavırlarında tanıdığım bir ağırlık vardı, midemi ağzıma getiren bir iğrenme duygusuyla dolduruyordu beni, aynı zamanda korkutuyordu da. "Benim hayatımda değil," diye bağırdım, ağlamaya başladım, çünkü bir gün bu anın
geleceğini biliyordum ve dünyada en çok korktuğum şeyin Magritte'nin tablosunda aynaya bakarken sadece kendi kafasının arkasını gören adam olmak olduğunu anlamıştım.
Per Petterson - At Çalmaya Gidiyoruz