Kitap kapağında yazdığı gibiydi hayat. Kaybetmek elbette bizim işimizdi. Yıllar geçip giderken hayatımızdan, bir şeyleri de peşinde sürükledi. Neler kaybettik durduk ömrümüzden. Geri döndürmedik hiçbirini...
Yazarın okuduğum ilk kitabı ve yine adıma imzalıydı. Kitabımızda çok tatlı, naif, yer yer hüzünlü, sizi geçmişe götürecek, çok samimi
Gecikmeli olarak elime aldığım bu roman aylarca kütüphanemde durdu, durdu; sonunda onu elime aldım ve su gibi okudum derler ya, işte öyle, hemencecik bitirdim ama bir yandan da hiç bitmesin istedim.
Peyami Safa’yı tanımayan birisi olarak benim adıma çok sürpriz bir tanışma oldu.
Çok şaşırdım; bu incelikte böylesi bir başyapıtla karşılaşacağımı asla tahmin edemezdim.
Muazzam bir derinliğe sahip olan bu eser, beni insan ruhunun koridorlarında, sokaklarında, en ücra köşelerinde adeta elimde fotoğraf makinemle seyahat ettirdi, ben de kare kare fotoğraflar çektim ve sizlerle paylaştım.
Acının ve acziyetin psikolojik tahlillerini Peyami Safa öyle güzel, öyle ustaca yapmış ki kitabı defalarca okumak isteyebilirim.
Üslubuna ve tarzına hayran kaldığım Peyami Safa, Türk edebiyatının kudretine olan inancımı kat be kat arttırdı.
