Ve şimdi ölesiye bir dinginliktir , yatağına uzandığım...
Bütün kavgalarımı bitirdim ,
Emzirdim bütün acılarımı ,
Kanırtılan derin izlerimde bir damla kan bile yok....
Hüznümü tutanaklayan koca bir hayatın bordo güllerini savuruyorum
Yarıda kalmışlıklarıma...
İnce bir selamım şimdi,
Eksik bir ıslık ,
Siyahını beyazını yitirmiş bir fotoğraf....
Dumanımı hiç soğumayan çocuklara bırakıyorum
Asi ,
Güleç
Ve hiç teslim olmayan....
Susuşum hepinizindir...
Bir kent gibi çıkıp gidiyorum aranızdan ;
Zamansız ve hoşçakalsız !
Orhan Atay