Belki de bu insanlar bizim çağımızdaki insanlardan daha da iyi ve etkili bir şekilde kendi iç dünyasını keşfetme şansını elde etmiştir; başka fikirlere kapılmadan kendi seslerini dinleyebilmiş, kendi gözlemlerini daha etkili yapabilmişlerdir. Bu kadar kitap, film vb. eserlerin olması aynı zamanda çok seslilik değil midir? Çok seslilik her zaman olumlu mudur? Bu farklılar bütünü belki de bizi daha karmaşık düşüncelere ya da çıkmazlara götürüyordur. Ve bunlar düşüncede kolaya kaçmak, tembellik gibi durumlara düşmemizle birlikte üretkenliğin azalmasına sebep olabilir belki de.