Özge Geçit

Özge Geçit
@Ozgegecit
Ben düştüğüm yerden kalkmayı, daha sağlam ayakta kalmayı çoktan öğrendim.
Reklam
Yetmedi mi? Toprağı yerinden sökecektim. Geriye ucurduğum yapraklardan başka hiçbir şey kalmayana dek fırtınalar koparacaktım. Mücadelemi sonuna dek süzdürecektim.
Yürüdüğümüz yolu yokuşa çeviren de günlerimizi doldurup bizi dikenlerine mahkum eden de insanlardı.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Ruhu zaten ölmüştü, geriye bir tek bedenini öldürmek kalmıştı.
Ölümü tek başına karşılamak istiyordu madam.
Reklam
Kıskançlığın, kinin, yalanın olmadığı bir yaşam yaşamaya değmezdi.
Işıltılı bir hayat yaşamıştı, o halde ölümü de öyle olmalıydı.
Aynaya baktığı her dakika, yaşamından yılları içip bitiriyordu adeta; kendi gözünde gitgide donuklaşıyordu,soluyor, daha hastalıklı, daha yaşlı biri oluyordu; ihtiyarladığını, bütün yaşamını geçip gittiğini duygusuna kapılıyordu. Titriyordu.
Korkmuştu. Yani her şey, gençliği bile geçip gitmiş miydi?
Reklam
O an içinde bir şeyler öldü. Sustu, delikanlının öfkesini duyumsadı, sustu, sustu.
Hiçbir şeyde o, savunmasız bir kadındı, Fransa'da yaşayan yüz binlercesinden biriydi, her türlü harekete ve haksızlığa maruz kalabilirdi.
Öldü sanılıp gömülmüş, ancak toprağın altında tabutunun içinde uyanıp bağırıp çağıran, kıyameti koparan ve duvarları yumruklayan biri gibi hissediyordu kendini kadın
Kadın kendi cesedine sarılıp tabuta konulmuş, oradaki sessizliğin içinde yatıyor gibiydi.
340 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.