Kitabı okurken ara ara nihavend makamında ney taksimi eşliğinde uyku seansları yapıyordum.Fonda üflenen ney 'in tesiri yer yer artıyor satır arası boşluklarından ruh'uma nakşediyordu.Muazzam bir haz duygusu ile okumaktan bitap düşmüş gözlerim ne kadar karşı koymaya kalkışsa da yine böyle bir anda uykuya teslimiyetini sunmaktan geri kalmamıştı.
Başka şeyler de vardı elbette, üzerinde kafa yoracağım ve kendime işkence edeceğim başka rastlantılar da; aynı çıkmaz sokaklarda dönüp durmaktan bıkmıyordum sanki.
Kuşkularımdan kuşkulanmaya başladım. Bir düşünce karşı düşünceyi getiriyordu aklıma, bu karşı düşünce ilk düşünceyi siler silmez üçüncü bir düşünce oluşup ikinciyi siliyordu.
Aptal bir çocuk gibi aynanın karşısına geçip ağzını yüzünü oynatmak tuhafına gitmişti. Yine de herkesin ayna karşısında benzer hareketlerde bulunduğunu düşündü ve kızgınlığı daha da arttı, çünkü herkes aptalsa kendisi de onlardan aşağı kalmıyordu.