Sen iyiyken dünyanın en harika insanısındır, sabrın sınanıp da tersini gösterince senden kötüsü yoktur, ne hale getirdim denmez, sen busun denir. Ne yaşadığını, seni değiştiren şeyin ne olduğunu sormazlar. Seni anlamaya çalışmazlar.
Herkes evini buldu. Benim ev diye sırtıma yasladığım duvar sırtıma yük oldu. Sevgisizlikten desen değil. Ben bütün yaralarımı sevilirken aldım. Galiba ben sevgiden mahcubum..
Şimdi bu girdabın içine çekilmemek için doğru kulaçları atması tamamen ona bağlıydı. Ama o an düşüncelerinde kulaç atmaya devam etmek için fazla yorgundu.