Onu ilk gördüğümde aşık olacağımı bilmiyordum. Sadece birşeyler hissettiğimi düşünüyordum. Lakin aradan biraz zaman geçince anladım ki ben, ben değilim artık. Bir değilim. Kalbimde çift kişi atıyor gibi hissediyordum. Her gördüğümde içimden birşeyler koptuğunu hissediyordum. Titriyordum,uzakta bile heyecanlanıyordum. Ona bakıyordum sürekli kendimi alamıyordum. Lakin o bana bakınca başımı öne eğip utanıyordum.Neden bir insan sevdiğine bakarken yakalandığı için utansın ki? Buna hiçbir zaman anlam veremedim veremeyeceğimde......
Yanına vardığımda ki hislerimi soracak olursanız konuşamıyordum sadece geveleyip duruyordum. Konuşmaktan çok onu dinlemeyi seviyordum. Bana bakmasında ben ona sabahlara kadar bakayım. ....
.Alıntı...