Özlem Acar
@Ozlem_0101
okul öncesi öğretmeni
52 reader point
Joined on January 2021
Okuma Hedefleri
Gurbet karanlık demek, zulmet demek. Yani ışığın bittiği, nurun tükendiği yer. Bu anlamda nurunuz nerede tükeniyor ise, orası sizin gurbetinizdir.
Sayfa 114 - Dergah Yayınları
İnsanların içinde bir kırık plak hep aynı nakaratı tekrarlayıp duruyor.
"Bayram gelmiş neyime
Kan damlar yüreğime"
Sayfa 27 - Dergah Yayınları
İnsanlar arasında kalp yakınlığı, ruh akrabalığı denilen bir şey var.
Sayfa 20 - Dergah Yayınları
Reader Follow Recommendations
Sahi bre Ali, yaşamamız, ölmekten bu kadar korktuğumuz, yaşamak ne işe yarıyor? Uğruna bu kadar alçaldığımız, zulmettiğimiz, haram yediğimiz, insan öldürdüğümüz yaşamak ne işe yarıyor? Sonunda işte böyle ya bir kasabayı ya da küçücük bir mezarlığı kokuyla dolduruyoruz.
Sayfa 75 - Yapı Kredi Yayınları
İnsan açlıktan nasıl ölür? Sessizce, tükene tükene mi? Yoksa bağıra bağıra, sürüne sürüne, görüne görüne mi? Bilmezdim. Ama defalarca gördüm. O kadar gördüm ki artık görmez oldum. Zehra bir bilsem, unutmak bu lisanda kaç hecedir?
Sayfa 403 - Timaş Yayınları
Gecenin de bir perdesi vardır fakat cehaletin perdesinden daha karanlık değildir.
Sayfa 33 - Dib yayınları
Kapı açılır, sen yeter ki vurmayı bil!
Ne zaman bilmem,
Yeter ki o kapıda durmayı bil.
Sayfa 18 - Dib yayınları
Keder, evrenseldir.
Sayfa 237 - Hayy Kitap
Eğer düşersen seni yeniden kaldırırım. Eğer kaldıramazsam yanına uzanırım...
Sayfa 212 - Hayy Kitap
Mutluluk sessiz, sıradan şeylerdedir. Bir masa, bir sandalye, sayfaları arasına kağıt bıçağı sıkıştırılmış bir kitap. Ve gülden düşen taç yaprağı ve biz sessizce otururken titreyen ışık...
Sayfa 203 - Hayy Kitap
Yaşamın tek öğretmeni, yalnızca yaşamdır; pedagoji bilimi, yaşamın yanında hiç kalır. Yaşam, yalnızca yaşayarak öğrenilebilir. Her insan, yaşamın çıraklığına en başından başlamak zorundadır.
Sayfa 202 - Hayy Kitap
İnsan, bu dünyada her nimete de erecek değildir ya... Ötelere bir sermaye çıkarması için biraz da boşluklar ve noksanlıklar kalmalıdır bazı nimetlerde... Buradaki açlıklardır bizi orada doyuracak olanlar.
Sayfa 137 - Hayy Kitap
Ölüm, elini kolunu sallaya sallaya evlerin arasına giriyor, aralarından birini yanına alıp gidiyordu. O konuşmaya başladığında geri kalan herkes susuyordu. Ölümün geldiği yere koyu bir sessizlik çöküyordu.
Sayfa 341 - Doğan Kitap
Bazı acılar var ki onlardan kurtulabilmek için insanın çaba sarf etmesi yetmez; unutmaya çalışmak, zamana bırakmak yahut kabullenmek, yüzleşmek, üstüne gitmek beyhude, ne yapsan geçmez. Kurtulmanın tek yolu o acının seni terk etmesini beklemek; bazen insanlar kadar acılar da yorulur ve giderler.
Sayfa 285 - Doğan Kitap
Ben güzel anları yaşama becerisinden yoksunum. Biteceği kaygısı yüzünden güzel anları doya doya yaşayamayan insanlardanım ben.
Sayfa 168 - Doğan Kitap