…sadece birkaç saniyeliğine -daha fazla değil- bana baktı ve kim olduğumu kesinlikle bildiğini anladım. Bağışçıların korkunç bir savaş verirken bazen ulaştıkları, her şeyin açık seçik göründüğü berraklık anlarından biriydi. Bana baktı ve konuşmamasına rağmen o bakışın ne anlama geldiğini anladım. Bu nedenle ona: "Merak etme, bunu yapacağım Ruth. En kısa sürede Tommy'nin bakıcısı olacağım" dedim.
Sayfa 223Kitabı okudu
Tommy, "Yani nasıl, Ruth?" diye sordu. "Düzeltmek derken neyi kastediyorsun?" Sesi yumuşaktı, çocuksu bir merak
içindeydi . Sanırım bu yüzden ağlamaya başladım.
Sayfa 220Kitabı okudu
"Tommy, benim için pek sevinmiyor gibisin" dedim, şaka yaptığımı belli eden bir ses tonuyla.
“Senin adına seviniyorum Kath. Yalnız, keşke ben bulsaydım." Sonra küçük bir kahkaha attı ve devam etti:
"O günlerde, kasetini kaybettiğin zaman, onu bulup sana getirsem nasıl olurdu diye aklımdan geçirirdim. Ne derdin, nasıl bakardın bana, böyle şeyler…"
Sayfa 166Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Tommy’nin gözlerinde beliren ifadeyi görünce nefesim kesildi. Onu uzun süredir böyle görmemiştim. Bu bakış, sınıfa kapatılan, sıraları tekmeleyen Tommy'nin bakışıydı. Derken gözlerindeki ifade aniden yok oldu, Tommy dışardaki gökyüzüne daldı ve derin derin iç geçirdi .
Sayfa 150Kitabı okudu
Ruth haklıydı: Madam bizden korkuyordu. Ama bazı insanlar örümceklerden nasıl korkuyorsa, o da bizden öyle korkuyordu. Buna hazır değildik . Böyle algılanmanın, örümcek gibi görülmenin bize neler hissettireceği aklımıza hiç gelmemişti.
ozlem polat tekrar paylaştı.
Bir damla gözyaşı yanağımdan aşağı süzüldü, ardından hızla diğeri ve bir başkası geldi.
Johnny, "Sana sarılacağım, diye fısıldadı kulağıma. "Bunun iyi gelip gelmediğini söyle bana, tamam mı?"
ozlem polat tekrar paylaştı.
Hayatımda bir kez olsun kaçmak yerine sığınabileceğim güvenli bir
yer istiyordum.
O evde yavaş yavaş ölüyormuşum gibi hissediyordum.
Kendi evimde.
Sığınmam gereken yerde.
Kendimi güvende hissetmem gereken yerde.
Yüzüm harcadığım çaba yüzünden kızarmıştı. Oturma odasındaki cesetlere doğru tökezledim.
Annem. Babam. Nina.
Polisi aramalıydım. Suç mahallini bozmamam gerektiğini de biliyordum ama bu benim ailemdi. Bu onlara sarılmak için son şansımdı.
Bu yüzden sarıldım.
