Düşüncelerim odanın içinde geziniyorlar, eşyaların içinde, sıkı kapalı pancurlar arasında, masamın ve yatağımın, duvarların ve tavanın yüzeylerine sürünerek dönüyor düşünceler ve biri, yavaşça kapıyı aralayınca havada benim düşüncemin gölgesini görür gibi oluyor: Kapa kapıyı, düşüncemin saflığı bozulmasın, anılarım zehirlenmesin ve benim tertemiz düşüncem, sizi kendinizden utandırmak için, kıyamete kadar, burada, tavanlarımın içinde, bu sessiz evde, melekler gibi salınıp dursun.