İmanın güdüklüğünden mi yere mıhlanırdık? Ondan mıdır. ne havada uçabilir ne suda yürüyebilirdik. İnsan, toprağa düşkün olunca mı topraktan başka bir yeri mekân edinemezdi? Torağa düşkünlüğümüz için midir ki sonunda toprağa gömülürdük?
Kalbim nefis dağını tırmanıyordu. Ne kadar dik ne kadar sarp bir dağ. Çıktım derken yuvarlanılıyor, bitti derken sarp bir uçurumla karşılaşılıyordu. Gerçek o ki nefis dağı aşılmadan hiçbir dağ aşılacağa benzemiyordu.