Zweig'ın bu kitabı yazarken gençliğindeki Avrupa'ya duyduğu özlemin aynısını ben de kendi ülkem adına duyuyorum. O da bütün naifliğiyle insanların geçmiş hatalarından ders çıkaracağını düşünmüş ama bunda yanıldığını görüp, 2 kere art arda birbirlerini mahvettiklerini görünce de ilerde canına kıymış zaten. Yazdığı özellikle biyografi kitaplarına ne kadar zaman ve emek harcadığına da kendi biyografisini anlatırken değiniyor.
