Ey terk edilmiş diyarlarım
Zincirlenmiş kanatlarım
Bir kere söylese bana büyülü sözlerini
Güneşleri söndürüp, güneşleri doğurabilirdim
Ah Angelica ayrı bedenlerde aynı ruhu paylaşıyoruz
En uzak galaksilerde birbirimize koşuyoruz
Senden önce ölmek istemek bencil bir istek mi?
Yoksa umutsuz bir aşkın, sevimsiz bir göstergesi mi?
Cennetin aydınlattığı vahşi çiçekler arasında
Parlıyordun, orada ve bana doğru uçuyordun
Ölü bir canı bedenine kavuşturmuşcasına
Uçuyordun güz yaprakları arasında
Efsunkâr bakışların ruhumu gözlerine asarken
Boynumdaki ipleri koparmayı hiç düşünmedim
Bir melek gibi yargılarken ruhumu
Sana teslim ederdim tüm benliğimi
Eğer ki karanlığım ele geçirseydi beni
Senin ışığın defetmeye yeterdi tüm günahlarımı
Varoluşum bir süreç olsaydı
Seninle tamamlanırdı
-Angelica'ya Satırlar