"Birisini sevmeye kalkışmak, önemli bir işe girişmek gibidir, bilirsin. Enerji, kendini veriş, körlük ister. Hatta başlangıçta bir uçurumun üzerinden sıçramanın gerektiği bir an vardır. Düşünmeye kalkarsa atlayamaz insan. Bundan böyle artık bu gerekli sıçrayışı yapamayacağımı biliyorum.”
Gözlerime bakıyorum, yağmur olasım geliyor bazen.
İnsanları tanıdıkça, uzaklaşıyor insan insanlardan.
Kitapları, yağmuru, çayı ve şiirleri neden bu kadar çok seviyorsunuz diyorlar.
İnsanları iyi tanıyoruz, ondandır diyoruz...
Bir kahvenin tadını, bir insan değiştirebilir. Berbat bir günü, bir insan yüzü güzelleştirebilir. Acı bir haberi, bir insan hafifletebilir. Mutlu bir anı, bir insan daha mutlu yapabilir. İnsan insana lazimdır. Ama, insan insana...
Franzkafka