Ayşe ~

İnsanların konuşmalarını dinliyorum, dinliyorum, sonra bir zaman geliyor, insanların duygularını işitebiliyorum. Hep sürüp gidiyor bu. Dinliyorum, hissediyorum. Kanat çırpıyorlar durmadan. Tavan arasında kalmış bir kuş gibi. Kurtulayım derken bir tozlu pencerenin camında kanadını parçalayacak.

Reklam

Ayşe ~

Herkes birbirine aynı şeyi soruyor. Ne olacak sonumuz, diyorlar. Bana kalırsa bizim sonumuz falan yok. Yol hep uzayıp gidecek. Habire bir yere doğru gidip duruyoruz hepimiz. Neden öyle düşünmüyorlar ? Hareket var şu anda. İnsanlar hareket halinde. Göçüyorlar. Nedenini de biliyoruz, nasılını da. Mecbur oldukları için göçüyorlar. Ondan göçer insanlar hep. Ellerinde bulunandan daha iyisini isterler de ondan. O şeye sahip olmanın tek yolu da budur. İstemek, ihtiyaç duymak, sonra da gidip elde etmek. İnsanlar incinince kızar, ancak o zaman dövüşür.

Ayşe ~

Zenginle fakir, hırsızla dürüst sığmaz aynı yere. Hem aça hem toka hiçbir yer yetmez.

Reader Follow Recommendations

See All

Ayşe ~

Umutlarının öyle fazla coşmasına izin vermezsen, hayal kırıklığına uğramazsın.

Ayşe ~

Hiç mutlu olmamış, dünyaya sadece acı çekmek için ufak bir gezinti yapmaya gelmiş olan birinin ölümü korkunç bir şeydir. Bir gülümseyişinin anısını saklamak bile çok zor.