"Sadece şuan bile kendimi öldürmek için onlarca sebeb bulabiliyordum ve sorsam herkesin bulabileceğine emindim ama yaşamak? Yaşamak için neden sebeplerimiz yoktu?"
Ama en kötüsü en gerçeği kalabalıkların için hissedilen o soyut yalnızlıktır. Oraya ait değilsinizdir ama herkeste o masada oturup gülümsersiniz. Gülümseme sahip değildir gerçek değildir. Ofiste kahvenizi yudumlarken cehennemde gibi hisseder ve sürekli saatinize bakarsınız sürekli saate bakmak sürekli oradan kaçma isteğidir. Herkesin içinde saatte çok bakanlar yalnızdır. Herkesin hem fikir olduğu yerde farklı bir düşünceye savunmak yalnızlıktır. Ölecek gibi hissettiğiniz zamanlar olur yeterince delirirseniz ölmüş gibi de hissedebilirsiniz ama hiç doğmamış gibi hissetmek işte bu yalnızlığın son safhasıdır.
"Kızlar sadece istemedikleri erkekler karşısında zor kızı oynarlar. Yoksa aşk dediğimiz zorluk değil tam tersi birbirini bulan insanlar için her anlamda kolaylıktır."
Okur Takip Önerileri
Ailelerimiz, onlar her zaman bizim iyiliğimizi düşünür ama maalesef mutluluğumuzu değil.
Bu tamamen ruhsal bir zayıflık. Her şeyi düşünmenin sorgulamanın, en ince ayrıntılarını bile hatta en küçük fısıltıları diyorum, onları bile duymanın zayıflığı.