Öncelikle şu kelimelerle başlamak istiyorum ki okurken insanın kendisini sorgulamasına sebep olan ve olması da gereken bir kitap. Bunu yazmamın sebebini incelemenin sonunda açıklayacağım.
3 bölümden oluşmakta olan bu kitap genç yaşlarda ciddi suçlar işlemiş bir adamı ele alıyor ve bizler okuyucular olarak ilk etapta bunları görüyoruz.
Yazarın dilinden ve karakterimizin kişilik yapısından ötürü kitapta çokça argo kelimelere rastlıyoruz. Normalde argo kelimelerden rahatsız olan biri olarak olayların insanı içine çekmesinden ve yazarın akıcı bir dil oluşturmasından ötürü çok rahatsız etmedi.
Sorgulamamız gereken nokta ise şu. Biz bu olaylar silsilesini karakterimizin gözünden okuyoruz. Yani dolayısıyla ona daha yakın hissediyoruz. Ancak biz bu ahvalleri ya bir kurban gözünden okusaydık bizi nasıl etkilerdi? İçimiz bu kadar ferah olabilir miydi? En azından bu kadar gamsız kalabilir miydik? Bu aslında ahlakımızın çevreye göre şekillendiğinden miydi? Yoksa suçluya duyulan empati mi?
