Pnr grgr
@Pnrgrgr
Şanlıurfa
İstanbul
3 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Keşke beni üzdüğü ve banyoda ağlattığı dakikalarda da lohusa olduğumu hatırlasaydı. O banyonun bir dili olsa size çaresizlik nedir, tüm teferruatıyla anlatırdı. Ah!
Şu ahir ömrümde bir tek seferde kaşığa kırk mantı sığdıramadım bir de kayınvalidemin benden ne istediğini anlayamadım.
Sayfa 78Kitabı okudu
Demini almış bir çay, demlendirir insanı. Her hüznün ardından bir yudum çekersin ve büyürsün
Sayfa 136Kitabı okudu
Kendini bir kez keşfeden kişi, bu hayatta hiçbir şeyi kaybetmez. Ve kendi içindeki insanı bir kez anlayan kişi, tüm insanları anlar.
Sayfa 96Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Evin her yeri asla örtünmediğimiz, her parçasının benim çocukluğumdan çalınmış bir gün olduğuna inandığım ve nefret ettiğim battaniyelerle doluydu. Bana ait olması gereken dakikaları eğirip parmağına dolamış, bensiz motifler örmüş; yanıma gelmesini beklediğim zamanlar kırk yama battaniyelere dönüşmüştü ellerinde. Yine onlardan birini, benden esirgediği parmaklarıyla okşuyor, beni görmeyen gözleriyle televizyondaki kadın programlarından birini izliyordu.
Sayfa 141Kitabı okudu
Insan hayatında her gün okula gidebilir, ama ilkokula sadece bir gün başlar. O gün orda tam değilsen, bütün başlangıçların yarım oluyordu sanki.
Sayfa 140Kitabı okudu
Ayakkabı vurduğunda ayağının arkasında bir yara açılır, çorap giydiğinde o yara çoraba yapışır, çorabı çıkarttığında kabuk kopar ve tekrar kanar. Iyileşmesi zaman alır. Ayakkabıyı çorapsız giyemezsin, çorapla giysen yine yapışır. Aile yaraları biraz böyledir. Yürümekten vazgeçemezsin ve attığın her adımda canını acıtmaya devam eder. Biz kırk yılımızı o yarayla geçirmiştik, şimdi sanki o kabuğun kuruduğunu hissediyorduk, hala duruyordu ama yapışmıyordu.
Sayfa 136Kitabı okudu