Sesizligin yılları.
Umutsuz geçen sessiz yıllar
Hayata göre ben unutulmuş gibi görünüyorum
Gözyaşlarım boşa gitmedi, sadece geçmiş için üzüntülüyüm
Her ne kadar kaderimin gelmesini çok istesem de...
Endless
I was drowning in a dying moment
Drowning in her eyes
Feeling the wings of faith, embracing me
So unreal but I could feel
The yearning to her divine beauty
youtu.be/yLdyxamBeLg?si=...
Reader Follow Recommendations
"Kitabın bir yerinde yazar, âşıkların birbirlerinin geçmişlerine de sahip çıkmak istedigini
söylüyordu."
Hiç kimsenin günahı yok.
Boşuna hiç yorulma
Hiç bir şeyin ilacı yok
Onun gibi olamıyor
Bunun sonu iyi görünmüyor
Kendini hiç kandırma
Göğe bakalim.
Falanca durağa şimdi geliriz göğe bakalım
İnecek var deriz otobüs durur ineriz
Bu karanlık böyle iyi afferin Tanrıya
Herkes uyusun iyi oluyor hoşlanıyorum
Hırsızlar polisler açlar toklar uyusun
Herkes uyusun bir seni uyutmam bir de ben uyumam…
"İçiniz de ki çocukta mı öldü ki çocukların ölmesine bu kadar sessiz kalabiliyorsunuz."
İnsanlardan örülmüş duvar gibiyim.
Hayaller içinde gün görmeye bak
Saklı kalan güne can vermeye bak
Parıldayıp duran insanlara bak
Kendi düşlerine, düşmanlara bak
Kaybolmak.
Gün doğumunun gri tonlarında, metropolün kalabalık caddesinde yürüyeceksin.Gökyüzü, beton binaların arasında kaybolacak,ruhun da öyle.Anonim yüzler, cep telefonlarına gömülmüş, varoluşun anlamını unutacak.Bir kafede otururken, içsel bir çatışma yaşayacaksın.Telefonundaki ekranın parlaklığında kendi yansımasını göreceksin.Sessiz bir çığlıkla, insanların arasında yalnızlığın, gölgende kaybolacak, Modern zamanların bu karmaşasında, kendi içinde kaybolmuş bir nota, anlaşılmayı bekleyen bir harf olarak eve döneceksin...