R.Ç
@R_Cprz
Bursa
23 Ağustos
64 okur puanı
Aralık 2018 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
160 syf.
·
Puan vermedi
Zavallı insan, mutsuzluğunun nedenini başkalarına yüklüyorsun! Dünyadaki hiçbir yetkinin değiştiremeyeceği mutsuzluğunun kaynağının dağılmış kalbin ve karışmış zihnin olduğunun farkında değilsin.
Okur Takip Önerileri
Kimse bize içimizde olmayan bir sevgiyi, neşeyi, coşkuyu ya da sevinci veremiyor. Ben de içten içe ne kadar canlı duygulara sahip olsam da buna sahip olmayan birini mutlu edemem.
İnsanoğlu böyle geçicidir. Kendi varlığına en çok inandığı, sevdiklerinin anılarında ve kalplerinde derin izler bıraktığını sandığı yerlerde bile, hızla silinip gider.
Sadece onun koyu renkli gözlerine bakmak bile benim için bir mutluluk kaynağı!
… Sahip olduğum diğer tüm bilgileri başkaları da edinebilir ancak hislerim yalnızca bana aittir.
Sabahları uyanıp parıldayan güneşi gördüğümde,”Al işte, yine cenneti andıran bi gün ve yine insanlar bunu mahvedecekler,” diye düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum. “Sağlık, ün, mutluluk ve neşe… Her şeyi berbat ederler. Niyetleri farklı bile olsa, ahmaklıkları, cehaletleri ve aptallıkları buna neden olur.”
Sayfa 87Kitabı okudu
Kendimle ilgili çok fazla sorunum var ve kalbim sürekli kederli.
Toplumda tanıştığı insanların aptallıklarına şahit olanların yaşamaya mahkûm olduğu çaresizlik ve yorgunluk!
“Ne zaman ay ışığında yürüsem, hep sevdiğim ve ayrılmak zorunda kaldığım kişiler gelir aklıma. …”
Nasıl olur da mutluluk kaynağımız aynı zamanda keder çeşmemiz olabilir?
İnsanlar bu dünyada birbirlerini ne kadar nadir anlıyorlar!
Her seferinde onu çok sık görmeme kararı alıyorum. Fakat böyle bir sözü kim tutabilir ki?
Herkese tek tek baktı ama orada öylece duran ve ondan başka hiçbir şey göremeyen beni fark etmedi! Kalbim ona binlerce kez veda etmeye çalıştı ama o, beni fark etmedi.