Merhaba, çok önyargı ile elime aldığım bir kitap olmuştu. Açıkçası bu kadar çok faydalanacagımı hiç düşünmemiş idim. Bana çok fayda sağlayan altını çizdiğim o kadar bilgi edindim ki. Doğuştan beri öğrendiklerimızin bizim biz olmamızda engel olduğunu eğitim adı altında ehlileştirilerek özgürlüğümuzu kaybettiğimizi söyleyen yazar; bunlardan ötürü mutsuz olduğumuzu ve özgürlüğümüzü elde etmek için kendimiz ile dört anlaşma yaparak mutlu olmak yolunda adım atmamıza yardımcı olmamıza yardımcı olmaya kararlı gibi. Ve şu cümleleri beni üzerinde uzun uzun düşündürdü, "Bir zamanlar özgürdük ve özgür olmayı seviyorduk, ama daha sonra özgürlüğün ne olduğunu unuttuk.
İki üç yaşlarında bir çocuğa baktığımızda özgür bir insan görürüz. Bu insan neden özgürdür? Çünkü o istediğini yapıyor. Tıpkı bir çiçek, bir ağaç, bir hayvan gibi özgür. Çünkü henüz ehlileştirilmemiştir. İki yaşındaki bir insanın yüzünde çoğu zaman kocaman bir tebessüm vardır. Bu insan dünyayı keşfediyor ve eğleniyor. Oyun oynamaktan korkmuyor. Canı acıyınca, acıkınca, ihtiyaçları karşılanmadığında korku duyuyor ama bu insan geçmiş ve gelecekle ilgilenmiyor. Sadece anda yaşıyor.
Çok küçük bir çocuk duygularını ifade etmekten çekinmez. Sevgiyi hissettiğinde sevginin içinde erir ve sevmekten korkmaz. Bu tanım sağlıklı bir insanın tanımıdır."
Umarım kitabı bitirdikten sonra bir çocuk özgürlüğü ile bazı duygularımıza hâl ve hareketlerimıze gem vurmadan yaşamayı kavramış oluruz.
TAVSİYE edilir bir kitap. Şiddetle hemde.
İyi okumalar
