Gökyüzünde seherin renkleri, yeryüzünde altın renkli bir sabah, çiçeklerden bir cümle, kuşların ahengiyle alkışlanan ilk aşk öpücüğü ebedi olmaya layık değil midir?
Doğrusu da budur. İstanbul, ya hiç sevilmez; yahut çok sevilmiş bir kadın gibi sevilir; yani her haline, her hususiyetine ayrı bir dikkatle çıldırarak.
Hoşça bak zatına kim zübde-i alemsin sen
Merdüm-i dide-i ekvan olan ademsin sen
.
.
.
Kendine saygıyla bak, çünkü alemin özü sensin.
Sen, kainatın göz bebeği olan insansın.
Meşhurdur ki zulm ile olmaz cihan harab
Eyler anı müdahane-i aliman harab
.
.
.
Bu söz meşhurdur ki, dünya insanların sapkınlığa düşmeleri nedeni ile yıkılmaz.
Ancak onu alimlerin yalakalık etmeleri yıkar.