Bir insanı göz göre göre ölümüne yollamak.. Santiago Nasar'ında başına gelen buydu, ölüme yürümek. Kendinden başka herkesin senin öleceğini bilmesi ama bunun için hiçbir şey yapmamaları, bu kaderin seni diğerlerine karşı görünmez kılması mıdır? Yoksa insanların ön yargılarının bi sonucu mudur? Halihazırda kimse bu cinayetin gerçekleşeceğini öngörmemişti.
Gabriel Garcia, işlenecek bir cinayeti maktul dışında herkesin bilinçli bir şekilde çevrelenmesini o kadar güzel anlatmış ki okurken ; "yuh ya biriniz de alıp adamı evinizde tutamadınız mı ya da Vicario kardeşleri alıp bir yere kapatamadınız mı?" diye kızmadan edemiyorsunuz. Hele tam kurtulacağım zannederken kendi annesi tarafından kapının suratına kapatılması ironikliği, gerçekten bir insan ölecekse bunun önüne asla geçilemezin de acı gerçekliğini hissediyorsunuz okurken.
