Daniel Plainview

Daniel Plainview
@Rachmaninoff
Kendimle ilgili daha derin bir bilgi edinemiyorum. Anlattıklarımdan elde edilecek yeni bir anlam yok. Bu itirafın anlamı yok.
Mihaylov:
Ama bu yüzün, yapmacık önem taşıyan, anlam fukarası diye belleğinde bir kenara attığı sürüyle yüzden biri olduğunu da anımsamıştı.
Sayfa 601 - İletişimKitabı okuyor
Reklam
Anna yurtdışında, Vronski ile:
Özgürlüğünün, sağlığına hızla kavuşmasının bu birinci döneminde Anna bağışlanamayacak kadar mutlu, yaşam dolu olduğunu hissediyordu. Kocasının mutsuzluğunun anısı zehirlemiyordu mutluluğunu. Bir yandan, bu anı üzerinde düşünülemeyecek kadar korkunçtu; öte yandan, kocasının mutsuzluğu ona pişmanlık duyamayacağı kadar büyük bir mutluluk veriyordu. Hastalanmasından sonra olan biten her şeyin anısı -kocasıyla barışması, bozuşmaları, Vronski'nin yaralandığı haberi, onun eve gelmesi, boşanma hazırlıkları, kocasının evinden ayrılışı, oğluyla vedalaşması- bütün bunlar ona kâbus gibi geliyordu. Kocasına yaptığı kötülük şimdi tiksintiyi uyandıran bir duygu uyandırıyordu içinde. Boğulmak üzere olan bir insanın, ona sarılmış, onu dibe çeken bir insandan kendini kurtardığı anda duyabileceği duygunun aynıydı bu duygu. Öteki adam boğulmuştur. Elbbette iyi bir şey değildir bu. Ama tek kurtuluşu o korkunç ayrıntıları düşünmemekti.
Sayfa 592 - İletişimKitabı okuyor
Golenişçev:
Golenişçev, uzun, heyecanlı bir açıklamaya başladı. Başlangıçta Vronski, yazarının çok ünlü bir kitap gibi sözünü ettiği İki İlke'nin birinci cildinden bile habersiz olduğu için sıkılıyordu. Ama sonra, Golenişçev düşüncelerini anlatmaya başlayıp da Vronski İki İlke üzerine hiçbir şey bilmemesine karşın arkadaşının düşüncelerini izleyebildiğini görüncemerakla dinlemeye başladı onu. Golenişçev güzel konuşuyordu çünkü. Ama üzerinde durduğu sorundan söz ederken kapıldığı sinirli heyecan Vronski'yi hem şaşırtıyor, hem üzüyordu. Anlattıkça gözleri daha çok parlıyor, karşısında hayal ettiği düşmanlarına daha çabuk çabuk konuşarak itiraz ediyor, yüzünü daha sinirli, gurur kırıklığı anlatımı kaplıyordu. Golenişçev'i harp okulundan, ince yapılı, hayal dolu, iyi yürekli, dürüst bir çocuk, sınıfının her zaman en önde öğrencisi olarak anımsayan Vronski onun bu sinirliliğinin nedenini bir türlü anlayamıyor, bunu yadırgıyordu. Asıl hoşuna gitmeyen de, Golenişçev gibi iyi çevreden, soylu bir insanın kendini birtakım yazar bozuntularıyla bir tutması, onların tersliklerine kızmasıydı. Değer miydi buna? Bu hiç hoşuna gitmiyordu Vronski'nin. Ama buna karşın, Golenişçev'in utsuz olduğunu hissediyor, ona acıyordu. Golenişçev, Anna'nın odaya girdiğini bile fark etmeden düşüncelerini çabuk çabuk, heyecanla savunurken kasları kıpır kıpır, oldukça güzel yüzünden belliydi bu -biraz da deliliği andıran- mutsuzluk.
Sayfa 590 - İletişimKitabı okuyor

Reader Follow Recommendations

See All
Anna ve Aleksey Vronski:
Anna: - Çok iyi olur, dedi. Gidip şapkamı alayım. (Kapıda durdu, soru dolu bakışlarla baktı Vronski'ye.) Hava çok mu sıcak dediniz? Gene parlak bir kırmızılık kapladı yüzünü. Vronski, Anna'nın bakışından, onun Golenişçev'e nasıl davranmasını, Vronski'nin ne istediğini bilmediğini, Vronski'nin istediği gibi davranmamış olmaktan korktuğunu anlamıştı. Sevgi dolu gözlerle uzun uzun baktı ona Vronski. - Hayır, çok sıcak değil, dedi. Anna, Vronski'nin ondan hoşnut olduğunu anlamıştı. Gülümsedi Vronski'ye, her zamanki çabuk yürüyüşüyle çıktı odadan.
Sayfa 590 - İletişimKitabı okuyor
Düğün:
Her zaman olduğu gibi, kadınlar onları her zaman çok duygulandıran nikâh törenine daldıkları için konuşmalar daha çok erkekler arasında oluyordu.
Sayfa 582 - İletişimKitabı okuyor
Reklam
Reklam
55 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.