“Zorlu ama geçerli bir kanıt,” dedi Furi. “Zaman.”
Sayfa 158
Doktor yalnızca, “Eh, oldukça uzun bir listeymiş. Söylediklerinin bazıları gerçekte öyle değil bana kalırsa, ama şimdi bizi bekleyen bir görev var,” dedi.
“Beni arkadaş canlısı, sevimli, uysal ve söylediği yalanlardan mutluluk duyan biri haline getirmek.”
“ İyileşmene yardım etmek.”
“Yakınmaları önlemek için.”
“Hayır sona erdirmek için. Duygularındaki bir kargaşanın ürünü çünkü bu yakınmalar .”
“Kim bu insan ?” diye sordu Deborah, bu düşman tek bir kişi olabiliri mi acaba diye düşünürken.
“Annem,” diye yanıtladı Carla, sıradan bir şey söylüyormuş gibi.
”Beni, erkek kardeşimi ve kendisini vurdu. Onlar öldü, ben yaşadım. Babam yeniden evlendi, bende aklımı kaçırdım.”
Reader Follow Recommendations
öyle uzaktın ki bana
unuttum yanı başımda olduğunu
Sayfa 83 - PegasusKitabı okudu
hâlâ sağ olduğunun
tek emaresi
nefes aldıkça şişen
göğsün
Sayfa 33 - PegasusKitabı okudu
Sonunda pes etmek zorunda kaldın, düştün ve kökünden koparıldın. Ama savaş uçaklarından atılan bombalarla parçalanmadın, şeytani asitlerle yakılmadın, milyonlarca insan gibi sürülmedin yurdundan, kanlı köklerinle üstünkörü dikildiğin yerden bir kez daha koparılıp yurtsuz bırakılmadın, çöküşü ve yıkımı, savaşı ve etrafındaki rezaleti yaşamak ve sefilce ölüp gitmek zorunda kalmadın.
Sayfa 38 - KolektifKitabı okudu
Özel bir tarafı yoktu, çok da dikkat çekmiyordu ama vazgeçilmezdi.
Sayfa 37 - KolektifKitabı okudu
Ve şimdi bugün, ılık, durgun ateşimin başında durup odun kırarken gördüm: Çok hafif, yumuşak bir esinti çıktı, nefes gibiydi ve onca zaman tutunan o yaprakların yüzlercesi, binlercesi dayanmaktan yorularak, inatlaşmaktan, yiğitlenmekten yorularak sessizce, hafifçe, istekle uçup gitti. Beş altı ay sımsıkı tutunup direnen yapraklar sıradan bir esintiye, hafif bir nefese birkaç dakika içinde yenik düştü, çünkü zamanı gelmişti, çünkü o zorlu direnişe artık gerek kalmamıştı. Uçuşup savrulmuşlardı, gülümseyerek, olgunlukla, savaşmadan.
Sayfa 22 - KolektifKitabı okudu
Bir ağaç kesildiğinde ve çıplak, ölümcül yarasını güneşe gösterdiğinde, gövdesinden geriye kalan o ak kütüğünden, o mezar taşından tüm tarihi okunabilir.
Sayfa 11 - KolektifKitabı okudu
Bugüne dek hissettiğim en güzel şeydin sen.ve hayatım boyunca öyle kalacağını inanmıştım.bunun ne kadar sınırlayıcı bir duygu olduğunu biliyor musun? bu genç yaşımda hayatım boyunca tanıdığım en neşe veren insanı yaşadığımı sanmak.hayatımın geri kalanını sadece bununla yetinerek nasıl geçireceğim?balın en ham halini tattığımı ve diğer her şeyin rafine ve yapay olduğunu düşünmek.bundan öteye yol olmadığını.önümde uzanan tüm yıllar toplansa da senin verdigin tadı vermeyeceğini.
Sayfa 108 - PegasusKitabı okudu
Denizi sorguya çektim.
Dedim,
Görüyor musun yaşadığımı..
Yetinemedim.
Tuttum yakaladım kendimi
Getirdim gözlerinize serdim.
Durdum,size soruyorum..
Yaşadığımı görüyor musunuz.
Yaşadığımı
Görüyor
Musunuz.
Sayfa 129 - YkyKitabı okudu
sordu: nasıl bu kadar iyisin insanlara karşı ? Süt ve bal damladı dudaklarımdan cevaben çünkü kimse bana iyi davranmadı
Sayfa 11 - PegasusKitabı okudu