Bu arada çok hırpalandım. Görünüşümde öyle bir saflık vardı ki yaşayışıma herkesin karışabileceği izlenimini bırakıyordum. Bu nedenle yakamı bırakmadılar..
Bir keresinde ona bir kitaptan, acıların insanı nasıl olgunlaştırıp büyüttüğüne değin birkaç satır okumuştum, oda hemen cevabı yapıştırmıştı; " Acılar insanı büyütseydi, şu anda benim bu eve sığmamam lazımdı."