Yanlış insanların arasında tek doğru kalanlardı onlar. Yalnızlardı bir o kadar da kalabalık. Orhan Veli’nin aşk dolu mektuplarını gönderecek parası, Nahit Hanım’ın ise o mektupları evine alacak cesareti yoktu. Ama yinede çok cesurlardı. Orhan Veli “içimdekilerden başka hayat yok” diyerek adeta Nahit hanıma aşkını dolu dizgin itiraf etmişti. Orhan Veli’nin kullandığı cümle benim için mükemmeliyet tellakisiydi resmen.
Nahit hanım bir daha cevap alamayacağı bir mektup yazmış ve orada Orhan Veli’ye “şiire de ihtiyacım var, meğerse şiir ihtiyaçmış” diye yazıyor.
Şiir gerçekten bir ihtiyaç; ekmek gibi, su gibi, aşk gibi, hayat ve yaşam gibi ihtiyaç..