—babamı öldürmeyi hiç istemedim (çok sevdim onu, çok da nefret ettim ondan –hep de saygı duydum–bu duygular çok karıştı birbirine— kendi kendime bakışım gibi...); ama içimde, beni mutile etmek isteyen o 'varlığı' hep hissettim...
O, 'öteki' kendimi—
—pekala; öyle olsun: birine ambivalance, ötekine de alter ego densin, istenirse!..
Sayfa 64 - Metis Yayınları, 7. Basım, Eylül 2020, İstanbulKitabı okuyor