Bakma öyle!
Seni üzgün görmeye dayanmaz bu yürek
Denizlerde fırtına olur, savururum her yeri
Şehirlere de deprem olur, sallarım her yeri
Sahillerde lodos olur , vurarim her yeri
Sen yeter ki öyle bakma üzgün üzgün
Gözlerimden göğüme sayısız yıldızlar akar.
Bir gülüşün içimde binlerce lamba yakar
Bir kurtuluştur o an
Çağrılsin senin adın
Sesin ne kadar sıcak
Sesin ne kadar yakın
Sessizlik serenleri hissedilir
Bir yalnızlık penceresinden
...
Yelken açmış, yelkensiz bir gemide
Bağırışlari duyulur her yerinden
Ve kulağındaki inlemeler
Kitabın sayfaları arasında seni görüyorum
Her harfinde, her kelimesinde, her satırında
Hatırlatıyor! bana birlikte akıp giden zamanı
Ne çabukta zaman ilerlemiş
Ne çabuk ömürden baharlar geçmiş
Diler insan sonsuzluğu dünyada
Bilmez ki insan!
Kendisinden başka fani yoktur.