Destanarjin

Destanarjin
@Robinciya
Söylesene VERA!  Çocuklara sıkılan hangi kurşun kahpece değildir?  Öfkemiz taş doğursun VERA  Taş doğursun, yüreklerimizi söksün yerinden...
Ağır, ağır çıkacaksın bu merdivenlerden, Eteklerinde güneş rengi bir yığın yaprak, Ve bir zaman bakacaksın semâya ağlayarak... Sular sarardı... yüzün perde perde solmakta, Kızıl havâları seyret ki akşam olmakta... Eğilmiş arza, kanar, muttasıl kanar güller; Durur alev gibi dallarda kanlı bülbüller, Sular mı yandı? Neden tunca benziyor mermer? Bu bir lisân-ı hafîdir ki ruha dolmakta, Kızıl havâları seyret ki akşam olmakta...
Reklam
Benim zevklerim sizin nezdinizde makul bir zemine oturmak zorunda değil
Yürümek yeterli, sadece yürümek. Davet edilenler yolu bulacaktır.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Zaman, can çekişirken, Akrep yelkovan, arasında; Bir adım öteye gidemezken geceden, Ay, ışığını çekerken sinesine, Yıldızlar çekilirken kuytu karanlıklara, Hüzün, bakır bir çaydanlıkta demleniyordu, Ve ben, son sigaramdaki dumanları da hapsediyordum içime, Saat on ikiyi beş geçiyordu. Ekmek bıçağında dilimleniyordu ömrüm; Masum, yalınayak
Spartaküsle beraberdim Roma arenalarında İlk umudu İlk gerillasıydım cihanın Efendilerine karşı ayaklanandım 1879’da Paris’te, Rusya’daydım Ekim 1917’de Çin’de, Kore’de, Küba’da, Vietnam’da Kızıl bayrağı taşıyandım Laos’ta, Kamboçya’da, mozambik’te, Angola’da Kan kusan mitralyözdüm ben!… Deştim karnını hainin, sömürgecinin Cepheden, cepheye yankılandım Yurt sevgisini iğrenç bir maske gibi Suratlarında taşıyanlar Canım aldılar ecelsiz Ben bir Militandım Savaşsız, sömürüsüz Bir dünya içindi kavgam Henüz yirmiyedisindeyken ve gencecik bir fidanken daha, Bağımsızlığın ve özgürlüğün kutsal özlemi uğruna Al kanlara boyandım Ben insandım
Reklam
Reklam
58 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.