Evîn
@Rojekroj
Tanrı şahit, mutluluk goncasıydım
öğrenci
bir yer
3 Haziran 2002
45 okur puanı
Ocak 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
ta ku çiraya me geş nebe,
hûn ê tu carî ronahiyê
bi çavên xwe nebînin.
ta ku em dîl û kole bin,
em ê her mîrkut û nîran,
toq û zincîran li we kin!
Ebdulla Peşew
ez çi bikim ji dest neyar
Ew qederamin reşe yar
Destêmin destê te kirin
Ez mam xerîbîyê bê hal
Okur Takip Önerileri
Evet, vatan hainiyim
Siz vatanperverseniz, siz yurtseverseniz
Ben yurt hainiyim, ben vatan hainiyim
Vatan çiftliklerinizse
Kasalarınızın ve çek defterlerinizin içindekilerse vatan
Vatan, şose boylarında gebermekse açlıktan
Vatan, soğukta it gibi titremek ve sıtmadan kıvranmaksa yazın
Fabrikalarınızda al kanımızı içmekse vatan
Vatan tırnaklarıysa ağalarınızın
Vatan, mızraklı ilmühalse, vatan, polis copuysa
Maaşlarınızsa, ödeneklerinizse vatan
Vatan, Amerikan üsleri, Amerikan bombası
Amerikan donanması topuysa
Vatan, kurtulmamaksa kokmuş karanlığınızdan
Ben vatan hainiyim
Yazın üç sütun üstüne kapkara haykıran puntolarla
Nâzım Hikmet vatan hainliğine devam ediyor hâlâ
Kar Sesi
yitirdiği suyunu verdim ona
acı mermerden damıttığım, yeniden çelik
artık elleri her yerde ve sevinci bol
eylülün son konuğu üç beş gecelik
anlatılmaz nasıl haykırıyor durmadan
kardan geri. çığlığı kardan ger
çıplaktı süvariydi çok eskiden dağlarda
sonra talim yerinde bir ileri bir geri
kentlere hiç girmemiş. yüzü ata boyalı
çığlığı kardan geri
sonra girdi apansız. arpasız beygir gibi
ne de güzel evleri. sonradan döndü geri
atının nalı gümüşten ve mıhı altından
silkinerek bin yıllık bir çekinin altından
mahmuzlayıp yeniden çıplak dağlara doğru
meydan saati nerde artık o nerde şimdi
yepyeni bir takvimin ilk yaprağı o şimdi
şimdi nereye atsa bir su bulur elleri
çığlığı kardan geri
ama yağmurdan da ileri
duyduğu gümbür gümbür silâh sesleri
bir gün elbet gelir.
'Ten persons who speak make more noise than ten thousand who are silent.'
'Konuşan on kişi, susan bin kişiden daha fazla gürültü yapar.'
Napoleon, Maxims
Ses verdiler dünyaya ve yurtlarına
Yurtların nehir akışlı kızlarına
Dağlarının namlu bakışlı oğullarına
Açtılar yüreklerini yaprak yaprak
Işık saçtılar dağ doruklarına
Beyler her yerde beydir dediler
Hangi dilden konuşursa konuşsun
Mazlumun sırtında yüktür dediler
Alınlarında Medya’dan kalma güneş
Yeniden bir ateş haktır dediler
O ateş ki Zerdüşt’ten ve Kawa’dan öte
Tutuşur içten içe bilinç ile
Yanar aşk ile sevinç ile
Yalım yalım yükselir gökyüzüne
Harlanır inanç ile direnç ile
Ve açsak, yorgunsak, al kan içindeysek eğer
Ve hâlâ şarabımızı vermek için üzüm gibi eziliyorsak
Kabahat senin
- demeye de dilim varmıyor ama-
Kabahatin çoğu senin canım kardeşim
Tanrı şahit, mutluluk goncasıydım,
Gelip dalımdan kopardı beni aşkın eli.
Ah alevine döndüm, ne acı dudaklarım,
O dudaklarla bir daha birleşmedi.
Ayağımı bağladı sonunda yolculuk bağı. Gidiyorum, dudaklarımda gülümseme,
Bağrımda kan gidiyorum,
Çek elini gönlümden ey,
Hiçbir şey vermeyen, boş umut.