Ruhişçisi
Ruhişçisi
@Ruhiscisi
52 reader point
Joined on February 2020
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Beyoğlu özlemi çeken, "aaa evet oralarda bu mekan vardı"diyerek bir hatırayı anmak isteyene uzun uzuuun Beyoğlu tasvirleri var kitapta ama topu topu bir kere İstanbul'a gitmiş ve sadece Taksim'i görüp dönmüş biri olarak bana bu uzun tasvirler biraz sıkıcı geldi. Sanat sözlerine bezenmiş, sözcüklere takla attırıp kulak taşınızı oynatmış hissi veren Murat Menteş'ten sonra bu polisiye bana çok sade kaçtı ne diyeyimben diyalog okumaktan sıkılmadım. Yazarın olay örgüsü ve kişilik tahlilleri çok hoşuma gitti. Uzun tasvirler bana hitap etmedi belki ama sanırım Beyoğlu aşığı biri için hoş bir seda olarak kalabilir. Açıkçası ben beğendim romanı. Okuduğum ikinci polisiye romanıydı. Devam edeceğim bu türe ama dostlar size bir şey söylemeliyim. Edebiyat dünyasını aşırı ön plana çıkaran ve mutlaka polisiye,roman, yazar ,şair kavramlarını tekrar eden kitaplar dikkatimi çekiyor. Tamam, yazarlar edebiyat ile iç içe ama ben içinde edebiyat olmayan bir roman da okumak isterdim. Yani bir tekstilcinin hayatını, romanını okurken işin içine yazarın edebiyat denizi sayfaları su içinde bırakmasın istiyorum. Çok mu şey istiyorum, peki:)
"Beni anlamak zordur."
Yıllarca psikoloji, kişisel gelişim, kuantum, kendine yardım kitaplarından oluşturup ara sıra nefes alıp tekrar daldığım kitap havuzundan ilk defa polisiye bir roman diye bir damla su ile oluşturduğum yeni bir havuza atladım. Su az tabi, kafamı bir zemine çarptım. Bilemiyorum, fantastik filmlere karşı aşırı realist yanımla kuşandığım zırhı bu kitapla yeniden hissettim, meğer zırh hala üstümde. Ha aşırı realist okuyucunun romanla işi ne değil mi, değil işte, bir roman makinesini de hayal edecek kadar dalamıyorum hayallere. Romanın devamında böyle bir şeyi beklemedim hiç nedense. O yüzden alıntılardan yola çıkıp merakımı gıdıklayan ve abartısız koşarak aldığım romanı okumak güçleşmişti. Ama ne yalan söyleyeyim, bu kalıbı kullandıktan sonra yalan söyler gibi hissederim, romandaki alıntılar, örneklemeler, edebiyat dünyasından verdiği didaktik bilgiler beni romandan koparmadı. Hem kulağa hoş gelen ve yazarın dünyasındaki belli ki iz bırakmış şarkı listelerine ulaşma fırsatım oldu. Aşkı ve aşık olunanı tasvir ederken ki estirdiği ferah esintiler yüzüme vurdukça oturduğunuz koltuğa bir yeniden yerleşip okumaya devam ediyorsunuz. Bilmem, belki de Gül Esin olmayı realist olmaya tercih edip biraz içinizin hoş olmadına razı gelirsiniz...
Sevdim mi, sevdim.
Kitabın ana konusunu anlamak okumaktan kolay. Yazarın Kuran Çözümü ve Dua ve Zikir kitaplarını severek ve defalarca okudum. Fakat diğer tüm kitaplarında aynı sıkıntıyı yaşıyor ve elimde olmadan eleştiriyorum. Yazım dili aklınızdan geçen ilk haliyle kağıda dökulmemeli. Devrik cümleler arada kullanılmalı ki, okuyucu kopup gitmesin yazinizdan. Çok kıymetli bilgileri insanı sıkarak vermek bana göre okuyucuya haksızlık. Cümlenin sonuna giderken başını unutturacak kadar ara bilgilere yer vermek, sürekli derin nefes almalara sebep oldu. Konuyu, gereğinden fazla teorik kavramlarla açıklaması zaten zor konuları iyice zorlaştırmış bence. Bilgi sahibi olmak, bunu aktarmak elbette yazarın büyük kabiliyeti, fakat yazım dili gelistirilmesi gereken bir yönü. Sanıyorum ki böyle bir değerlendirmeden geçmeden wordden aktarılıp basılan bir kitap olmuş. Kitaplarda büyük harfler, altı çizili kelimeler ise okuyucuya bırakılması gereken yerlerdir. Konusuna gelince, maddesel yaşayan ve sadece gördüğüne inanan perdeli bir insan için yol gösterici olabilecek ve tasavvuf temelleri atacak bir kitap. Fakat dediğim gibi, bu yazım şekliyle okuyup anlamak isteyeni uzaklaştırır bir tarzı var...
Reader Follow Recommendations
Herkes evine dönmek ister, ama hep orda kalmaz.
Ah edebi bir psikoloji kitabı okumanın tadı... Taze kahve gibi derinden bir huzur veren rayiha... Yazarın o arkadaşınla, ablanla, kardeşinle sohbet eder havası... Bazen bir filmden, bazen bir şarkıdan, bir şiirden esintiler. Aradığım entelektüel ifadeler... Eve dönmenin fiziksel değil, iyileşmek için uğranılacak yer olduğunu okuyunca anlıyorsunuz. Okuyalı çok oldu, ama yine bir eski dost edasıyla muhabbet edilir mi yeniden, evet. Tavsiye edilmez, direkt okuyun:)
Spoiler İçerir...
İsmi itibariyle dikkat çekici bir kitap olduğu için başladım. Ama baş karakterimizin yolculuğu devam ettikçe kişisel gelişim sağlayan bir kitap olmaktan ziyade karakterin etrafındakilerin onu zorla bir olgunlaşma ve kendini bulma yolculuğuna sürüklediğini gördükçe okumak zorlaştı. Değişim ikna değildir, değişim inançtır. Keşke Meile yolda şahit olduğu her şeye kendi sezgisel olarak ulaşsaydı. Yolculuk manipülasyon havası vermezdi o zaman. Arkadaşı Meile'e harika bir hediye vermiş evet, ama kadın Nepal'e adım atar atmaz bir anda "hayır Meile gördüklerinin arkasına düş" gibi bir durumla karşılaşıyor, bismillah. Bir yolculuğa çıksaydı kadın. Yolda gördüklerini kendi sorgulasaydı. Verilen mesajlar, öğretiler gerçekten çok güzeldi kitapta. Ama kadın ülkesine dönene kadar sürekli nasihatler, dönütler havuzuna düşmüş gibi oldu. Meile sezgisel bir yola çıksaydı onunla yürümek çok daha zevkli olurdu ama, maalesef bu kitapta onun yolculuğunu okumakla kaldım. Verdiği ana fikir güzel. Tavsiye ederim.
