O kadar büyüdü ki benim dışımda dönen dünya ben içinde küçücük kaldım. Ruhuma, kalbime, zihnime, bedenime, ne kadarsam o kadarıma üşüştü benim taşıyamadığım şey. Bunca ağırlık altında. Düşüp bayılıp da sonra hiçbir şey olmamış gibi uyanamayınca. Ve söyleyemeyince, üstelik susamayınca. Kanım hacmini, nabzım haddini, zihnim tahammülünü aştı. Akla sığması gerekiyordu olan şeyin. Aklım almadı. Halim bu dünyanın hallerine sığmadı.