İçimizde şeytan var... Can kırıkları var... Nefret var, yalanlar var...
Bir yanımız bizi çoktan terk etmiş, kaçıyor... Melankoli ve hüsran var...
Keşke bazı geceler hiç sabah olmasa.
+ bu mektuplar bu kadar önemli değilse, neden sürekli onları okuyup duruyorsun?
- bilmiyorum, belki bir şeyleri anlamaya çalışıyorum.
+ne gibi?
-neden aynı hatayı tekrar tekrar yaptığımızı.
Sixsmith, her sabah Scott Kulesi'ne çıkıyorum. Her şey daha berrak hale geliyor. Keşke bu parlaklığı görmeni sağlayabilseydim. Endişelenme her şey gayet yolunda.
Şimdi anlıyorum gürültü ve ses arasındaki sınır, geleneklerden ibaret. Tüm sınırlar, aşılmayı bekleyen birer gelenektir. Herhangi bir geleneğin geride bırakılabilmesi için, öncelikle birinin onu aşması gerekir. Böyle anlarda senin kalp atışlarını, kendiminki kadar net duyabiliyorum ve anlıyorum ki ayrılık bir yanılsama. Hayatım, kendi sınırlarımın çok ötesine uzanıyor.