Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Friedrich Nietzsche
Friedrich Nietzsche
@RuzgaraKarsiyuruyenAdam
Her şey ama her şey sonsuza dek kayboldu..
Tıp Fakültesi
Antalya
158 okur puanı
Nisan 2019 tarihinde katıldı
116 syf.
9/10 puan verdi
“İnsana en yakın yalnızlıktır insan” diye bir giriş yapar kitaba Hasan Ali Toptaş.
Sahiden nedir yalnızlık?
Çevremizde kimsenin kalmaması yalnız olmak için yeterli midir yoksa kendimizi kendimizin de mi yalnız bırakması gerekir?
Peki, etrafımızda onlarca insanın bulunması yalnız olmadığımızı mı gösterir? Belki de en yalnız olduğumuz andır en kalabalık olduğumuz zaman.
Hasan Ali Toptaş da bu kitabında, yalnızlık nedir sorusuna kendi içinde verebildiği yanıtları dizelere dökmüş.
Kimi zaman dövüşmektir yalnızlık ona göre, kimi zaman da öldürmek.
Bir dizesinde de “Ben ninemi yalnızlık sanmıştım bir keresinde” diye sürdürür..
Zaman gelir birini çok severiz ve onsuz asla yaşayamayacağımızı düşünürüz.O olmadan yapayalnızızdır artık.Yalnızlığı onsuzluk sanarız.
“Ben yalnızlığı sensizlik sanmıştım bir keresinde”
diye haykırır şair bu kitabında da...
Herkes yalnız kalır.
Kimileri birkaç saat; kimimiz tüm ömür boyu.
Ve içimizin derinliklerinde bu soru bizi karanlığına çeker:
Sahiden yalnızlık nedir?
Kendi yalnızlığınızla Hasan Ali Toptaş’ın derin dizeleriyle yüzleşmek isterseniz bu kitap sizler için bir fırsattır.
Yüzleşmek dedim ya. Kötü bir şey midir peki bu yalnızlık? Kimileri için kabus kimileri için ise mecburiyet oluverir.
İncelememi yine kitaptan bu soru ile alakalı bir alıntı ile bitirmek istiyorum:
“Kimileri düşer yalnızlığa kimileri yükselir...”
