Hiç;yarın ya oksijen azalırsa,oksijensiz kalırsam... diye, yanında oksijen tüpüyle gezen var mı? İnançsızlarda dahi var olan bu güven, ilahi kudrete itimat değil midir?
O kar yağışı, bir gelinlik gibi, bembeyaz çiçekler gibi ruha ferahlık veriyor. Ya simsiyah katran gibi veya kıpkırmızı kan gibi yapsaydı,bize ne kadar kasvet verirdi?