Bunun tersine, kediler ise yakaladıkları bir fareyle oynarken onun çektiği azaptan zevk duymazlar. Avlarına sataşıp rahat vermemek, avcı doğalarının bir dışavurumudur. Ellerine düşmüş olan varlıklara eziyet etmek yerine( yalnızca insana özgü bir eğilimdir bu), oynuyorlardır.
Zalimlik, empatinin negatif biçimidir. Başkalarının hislerini paylaşmadığınız sürece, acılarından da haz alamazsınız.
Okur Takip Önerileri
İnsan olmak, sonuçta mağlup olmaktır; zira hepimiz özenle inşa ettiğimiz benlik bilincimizi, fiziksel gücümüzü, sağlığımızı, bizim için pek değerli itibarımızı ve nihayetinde, hayatlarımızı kaybetmeye yazgılıyız.
Cebinde görüyormuş… Bu da moda oldu!.. Defolur musun? Aklına geldikçe ve canın istedikçe hayatımı mahvedemezsin..
Her kötülüğün farkında olup iyiliği seçiyorsun ve en iyi yaptığın şeyin o kişiyi yok saymak olduğunu düşünüp eyleme geçiyorsun ki bir de bakmışsın o kişi var olamamış zaten. Ne acı!..
Kediler hayatlarını planlamazlar, hayatı günübirlik yaşarlar. İnsanlar ise hayatlarını bir hikayeye dönüştürmeden edemezler. Gel gör ki, yaşamlarının nasıl sonlanacağını bilemeyeceklerinden eninde sonunda hayat, anlatmaya çalıştıkları hikayeyi kesintiye uğratır. Böylece onlar da kendilerini tıpkı kediler gibi rastgele yaşarken bulurlar.
Ama daha yakından bakıp bütün mutsuzluklarımızın nedenini aradığımda… gerçekten de güçlü bir saik buldum, ki o da fâni ve âciz insanlık durumunun doğal mutsuzluğudur. Üzerinde kafa yorulduğunda görülür ki, hiçbir şey bu mutsuzluğu teselli edemez.
İnanç bedensel bir alışkanlıktır. Eğer inanmak istiyorsanız, inanıyormuş gibi davranın. Çok geçmeden zihin de onu takip edecektir.
Sidik torbandan yüz testi ya da bin testi şarap geçmiş, ne fark eder!.. Hayatta da bir piyeste olduğu gibidir - ne kadar uzun sürdüğü değil, ne kadar iyi oynadığıdır önemli olan. Onu hangi noktada sonlandırdığının ne önemi var? İstediğin zaman bitir; yeter ki iyi bir bitiş olsun bu.
Mutluluk insanlar için yapay bir ruhsal durumken, kediler için onların doğal halidir. Doğalarına aykırı bir ortamın içinde sıkışıp kalmadıkları sürece, asla kedilerin canı sıkılmaz. Can sıkıntısı kişinin kendisiyle yalnız kalma korkusudur. Kediler kendileri olmaktan mutludurlar, insanlar ise kendilerinden kaçarak mutlu olmaya çalışırlar.