Tarık Tufan ile ilk defa tanıştık... İyi ki de tanıştık, başlarda ele aldığı konular ile sonlara doğru konuların artık insan yüzüne tokat gibi çarpan gerçekliği gözlerimizden yaşlar akıtmamıza neden oldu... Her bir yazı daha çok hikaye tarzında ve lirik bir anlatıma sahip. Afrika'dan Gazze'ye, yaşlısından en çocuğuna, en çaresiz anlarından en umut vaat edici anlara... Kadınların toplumda ki konumuna ve asıl hayatımızda ki konumlarına... Çemberin oldukça geniş olduğu bir sürüklenmeceydi benim için..Ve kitapta en sevdiğim tabir şuydu: "Çok sayfalı hüzünler karnesi." Bu karneden bir Tarık Tufan geçti...
