Yaşamanın amacı alışkanlıktı, rahatlıktı.Çoğunluk çabadan, yenilikten korkuyordu.Ne kolaydı onlara uymak! Gündüzleri bir okulda ders verir,geceleri sessiz,güzel kadınlarla yatardı isterse.Çabasız.Ama biliyordu: Yetinemeyecekti. Başka şeyler gerekti. Güçlüğü umutsuzca zorlamak bile güzeldi .