Şahan Bozoğlan
Şahan Bozoğlan
@SahanBozoglan
Kendimi Geliştirmek. Hem de her yönden
Mimar
Mustafa Kemal Üniversitesi
Hatay
114 reader point
Joined on August 2023
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Yaşamamız gerekeni mi yaşamalıyız? Kader ağlarını her zaman örer mi?
İvan İlyiç…Öldü. Yaşamamız gerekenin dışına çıkıp, var olanın dışına çıkmak ne gibi bir olay ile sonuçlanabilir?
Eee her gülün bir dikeni var. Ivan İlyiç’te güzel şeylere sahip olmak için yırtınıp dururken; toplumun büyük çoğunluğuna hayatı dar eden ‘evlilik’ müessesini canlandırmak ve az da olsa karısını mutlu etmek, daha hazır değilken çocuk sahibi olma sorumluluğunu edindi istmeden de olsa. Ya ne oldu? Kendisini bu duruma iten olayların üstesinden gelebilmek için kendini ordan oraya paralayıp, hep daha şatafata koştu. Makam elde etmeye çalışmak, Yeni büyük bir ev almak…
Kader cilvesini vurur tabi ki, ummadık taş baş yardı. Ölüm yavaş yavaş yaklaştı.
Var olduğumuz duruma şükretmeli, daha iyisini ölçülü ve programlı bir şekilde elde etmeliyiz. Şeytan plansız işi sever.
Sabırlı olun, sakin olun, ihtiyatlı olun…Ve en önemlisi sizi seven bir kadına sahip olun.
Sade, ölçülü bir yaşam sizlerin olsun..
Tolstoy oldu iki güzel gidiyor. Maneviyat duyguları yeninden canlı ama nasıl? Kime göre neye göre? Anlaşılması güzel okunabilir bir kitap.
Herkes öldürür sevdiğini...
Yatakhane bir toplum ve o toplumun içinde günümüz dünyasında görebileceğimiz profilleri görmemiz mümkün, George ve iyi kalpli Lennie…
İnsanın hayatta tutunacak bir dal arıyor, arkadaşlar bu konudaki temennimiz oluyor. Sizi dinleyecek, sizin yanınızda olacak bir kişi ile bir çok şeyin üstesinden gelirsiniz. Aslında kitapta anladığım temel esaslardan biri; insanın yalnızlık içerisinde toplumdan bağımsızlığın sonuçlarını gösteriyor. Fakat bu konu çok tartışılır.
Lennie….İyi kalpli Lennie….Dedik ya insan öldürür sevdiğini. Sen sevdiğini…sevende seni…
Her şeyin fazlası zarar derler. Doğruymuş sevgi denilen kudretli duygunun bile fazlası zarar. Lennie ve George bunun bedelini ödediler. Hep bir hayal canlı tutar insanı. Ama kader plan yapanları sevmez.
Toplumsal sorunların kadim çıkmazına bir örnek. Şiddetle tavsiye ederim.
Umudunu Kaybetme!!
Bu kitap, yazarımızın kendi yaşam hikayesi ana teması ise zorluklar ile en afaki durumlarda mücadele etmek.
Zorluk dediğin nedir? Zorluk senin görecendir! Zorluk senin kafanda büyüttüğündür. Kimse hayatında tüm zorlukları aşmış bir şekilde gelmedi. Sol ayağıyla resim tutuklusunu içinde alevlendiren yazarımızın sağ tarafı tamamen felçlidir. Karakterimiz kalabalık ailede olmasına karşın dezavantaj diye nitlendirilen durumu avantaja çevirir, resim yarışmasında da birinciliği kapar. Duygulandığım bir kitaptı. Çocuklara okutulması gerekiyor.
Reader Follow Recommendations
Benliğinin Türküsü…
Bazen Şans diye nitelendirdiğimiz şey kaderin sillesi haline gelebilir mi? Ya da kaderin ağlarından kaçabilir miyiz? Bir düzenin içinde miyiz? Nerede asiler?
Bir inci, çok değerli ve pahalı…Kasaba yerlisinin hayatını değiştirme umudunu taşıyor. (Mu?) aslında bu kitapta benim anladığım. Kurtuluşunu bir materyalden değil kendinde ara, her şeyi herkese söyleme! Gizli kal ama yere sağlam bas. Kurtuluş diye nitelendirdiğin kabusun olabilir, her romdan kadınlar ve çocuklar onların suçu ne? Toplum ne kadar aç gözlü ve sahtekar azla yetinmeyi bilmiyoruz diye olanlar bu kitapta ta toplum eleştirisi olarak işlenmiş. Aha! Buldum dediğin şey için hızlı ama mantıklı hareket et. Ya kendi kaderinin kahramanı olmak için neyden vazgeçmen gerekir? Öldürmek şart ama neyi? Kitap derin anlamları var. Hırsına yenilip, elindekilerden de olma. Sakin, sessiz ve mantıklı davranmak zorundasın.
John Steinbeck, tanışmak bir şereftıi. :)
Adalet sadece Zayıf olana tecelli eder. İdam insanlık dışıdır.
Oturun bir düşünün, idam edilmeye mahkûmsunuz ve son isteğiniz ne olurdu? Bunu gerçekten düşünün! Zamanında Fransa’da idam’ın halk için kaldırılmadığını aksine üst yönetici tabakanın o masada oturmasından korktuğu için kaldırıldığını biliyor muydunuz? İşte diyorum ya Adalet sadece güçsüze tecelli eder ama nasıl bir adalet? Ölüm mü? Sanmıyorum. Ölmeden önce ölüyorsunuz, düşünce sizi önce öldürmeye başlıyor sonra cellat.
Kitap, halinden memnun topluluğa, insanın başına gelenin sadece kendisine etki edeceğini ve bu kimsenin umrunda olmayacağını anlatıyor aslında bir tek siz varsınız, sizin duygularınızı ve hissettiklerinizi kimse hissedemez. Özellikle, ölüme ve hırçınlığa Şenlik edasıyla yaklaşan pasif halka, aslında kendisine dokunmayan yılanı alkışlayan o iğrenç düşünceye bir haykırış, içlerine dokunma isteği var, şart bu; o kişinin yerine kendinizi koyacaksınız ve o hissiyatları siz deneyimleyeceksiniz ki, alkış tuttuğunuz her faaliyet kişiye nasıl hissetirdiğini ve nasıl bir şeye tepki verdiğinizi anlayacaksınız
Victor Hugo, iyi bir olay örgüsü işlemiş, anlatım bazı yerlerde karmaşıktı. Okunur.
