Sahinell
Sahinell
@Sahinelf
Okudum, bildim deme...
72 reader point
Joined on June 2022
Şu anda okuduğu kitap
Azap Toprakları, yazarın okuduğum ikinci kitabı. Yazarın dili açık ve akıcı. Kitapta Batı Trakya'da yaşayan Türklerin çektiği sıkıntılar, gördükleri eziyet ve zulümler anlatılıyor. Okurken sinir uçlarıma dokunan, insan insana bunu da yapar mı diye düşündüğüm çok yer vardı. Ama umut, sevgi, arkadaşlık, aşk da vardı. Zaten gerçek yaşamda da bunlar değil mi hayatı güzel ve yaşanılır kılan?
Okuyanın pişman olacağını düşünmüyorum Emine Işınsu'nun kitapları ile geç tanıştığım için üzgünüm.
Siyasetname, kitaplığımın kıyıda köşede kalmış bir üyesiydi hatta böyle bir kitabım olduğundan haberim bile yoktu. Bir bakayım muhtemelen okuyamam yarım bırakırım diye düşünmüştüm ama kitapları süründürerek okuduğum bir dönemde 4 gün gibi kısa bir sürede bitirdim. Peygamber hikayeleri, padişah kıssaları seven biri olarak kitabı beğendim. İsminden dolayı sıkıcı bir kitapmış gibi gelsede gayet akıcı ilerliyor. Belki de ben beklentisiz okuduğum için öyle hissettim. Ayrıca padisah olmanın, insan yönetmenin aslında ne kadar zor ve incelikli bir iş olduğunu, her şeye hakim bir bakış açısı ile bakabilmenin gerekliliği, en ince detayların bile devletin bekası için ne kadar onemli olduğunu kitabı okudukça daha iyi kavrıyor insan.
Benim için farklı ve keyifli bir okuma oldu. Okuyacak olanlara iyi okumalar dilerim.
Yeraltından Notlar
Yer Altından Notlar... Kitapla çok önceden tanışmıştım aslında. Ortaokuldayken beden eğitimi öğretmenim okumayı çok seviyorum diye bana bu kitabı vermişti. O zaman deyim yerindeyse kitap başımı tutmuştu, okuyamamıstım. Çünkü bence okumayı ne kadar severse sevsin 12-13 yaşlarında daha yaşam tecrübesi edinmemiş bir çocuğun içinde yazılanları kavrayabileceği bir kitap değil. O nedenle hep bir ön yargı oluşturdu bu kitap bende. Bu sefer ne olursa olsun okuyacağım dedim ve okudum. İyi ki de okumuşum 20 yıl önce başımı tutan kitap bu sefer başımı döndürdü, beni benden aldı. Kitabın her sayfasında kendimden bir şeyler buldum, ruhuma fener tutulmuş gibi oldum, kitap karakteri bana hiç yabancı gelmedi. Yazarın kitabın sonlarında dediği gibi "Bütün bu yazdıklarımın tatsız bir etki yaratacağına da eminim, zira hepimiz yaşamla bağını az ya da çok kaybetmiş, kör topal idare eden insanlarız." Buna katılmamak elde değil. Dostoyevski iyi ki yazmış ben iyi ki okumuşum. Böyle büyük eserler karşısında ne denilir ki...Büyüksün üstat.
Her ne kadar bunu söyleyen tarafta olmak istemesem de " yaşasın yeraltı!".
