Nora kök yaşamını düşündüğünde, esas sorunun, onu kırılgan yapan şeyin aslında sevgi eksikliği olduğunu anladı. O hayatta abisi bile onu sevmemişti. Volts ölünce kimsesi kalmamıştı. Ne o kimseyi sevmiş ne de sevilmişti. Kendi içi de hayatı da bomboştu. Yalnızca umutsuzluğu hissedebilen bir robot misali oradan oraya gidip normal bir insan gibi davranıyordu. Yalnızca en temel gereksinimlerini karşılıyordu.