Enjekte edilmiş gereksiz bir acı,
Alev alev yanan bir deri,
Ve aklın ötesinde ölümcül arzu, -
Bulunmak üzere uykuya dalmış...
Üstünden atla,
Hayatın,
Kendini terk et,
Benimle birlikte öl...
“Hiçbir şey istemiyor, hiçbir şey ummuyordum. Bu yüzden özgürdüm. Çünkü yaşamımız boyunca bizi köleleştiren isteklerimiz, umutlarımız, korkularımızdır..”
"tanrı'yla aynı fikirde değilim
intihar edenlerin
cehenneme gideceği konusunda.
kainatın yaratılışına
katılmaktan bıktığında ruhum,
intihar edeceğim ben de
denenmemiş bir yolla.
Kitapları sevmeye başladım, çünkü her kitaptan yeni bir şey öğreniyordum. Acemler, Araplar ve Türkler hakkında pek çok şey öğrendim. Krallarla hükümdarların işlediği suçlar hakkında, savaşlar, halklar, devrimler ve devrimcilerin yaşamları hakkında kitaplar okudum. Aşk öyküleri, aşk şiirleri okudum. Fakat hükümdarlar üzerine yazılmış kitapları yeğliyordum. Cariyeleriyle odalıkları ordu kadar kalabalık olan bir hükümdarla, hayatta tek ilgilendiği şey şarap, kadınlar ve köle kırbaçlamak olan bir başka hükümdar hakkında kitaplar okudum. Bir başkası kadınlara fazla ilgi göstermiyor; savaşlardan, öldürmekten, işkence yapmaktan zevk alıyordu. Yine bir başkası, doymak bilmezcesine tıkınmayı ve parayı seviyordu. Bir diğer hükümdar kendine ve büyüklüğüne, dünyada başka kimse yokmuşçasına hayrandı. Bütün zamanını tarihsel gerçekleri çarpıtıp halkını aldatmakla geçiren entrikacı bir hükümdar da vardı.
Bütün bu hükümdarların erkek olduğunu keşfettim. Ortak yanları hırslı ve çarpık bir kişilik, paraya, cinselliğe ve sınırsız güce karşı doymak bilmez bir iştahtı. Dünyaya kötülük tohumlarını eken, haklarını talan eden erkeklerdi bunlar; kalın sesli, ikna yeteneğine sahip, tatlı sözler seçip söyleyen, zehirli oklar atan erkeklerdi. Gerçek yüzleri, ancak ölümlerinden sonra ortaya çıkıyordu. Böylece tarihin aptalca bir inatçılıkla kendini tekrarladığını keşfettim.
Gölgeli ruhum içi boş bir boşluk oldu
Teselli yok acıdan başka hiçbir şey kalmadı
Sonsuza kadar bilinmeyene geçmek için çağrıldım
Yine de anlamadığım bir korku var
Bu yaşam anlayışından çekilmeliyim
Karanlığı kucaklamak, bu acıya sevinmek
Sonsuza kadar Tanrımın diyarında dolaşacağım
Nefret ettiğim her şeyden kaçacağım
Ben onların duygularının ötesindeyim
Ben ölülerle birlikteyim
İnsanlığın geleneklerini küçümsemek ve küçümsemek
Ruhunu köleleştiren engelleri aş
Ve karanlığın dünyasının kapısını geç
Ölümlü yaşam korkusundan yabancı dünyalara sürükleniyorum
Çelik acılar kolumu süpürüyor;
İnsanlığın öldüğü ülkeyi arıyorum
Bıçak boynumu okşuyor ve yaradan hayat akıyor
Artık ölümlü olmayacağım, şimdi bir Tanrı olarak var olacağım