Bu dünyada insanların korktuğu tek şey bilgileriydi. Acıyı, susuzluğu ve üzüntüyü öğrenerek onların uykularını kaçırıyor, bu nedenle daha rahat döşeklere, daha leziz yemeklere ve daha neşeli dostlara sığınıyorlardı. Dünyaya olan kayıtsızlıkları bazen o kerteye varıyordu ki, kendilerinin altın ve gümüşten, zevk ve sefadan, lezzet ve şehvetten bir alem kurup, keder ve kızdırap durmaktan kafalarına girmeye izin veriyorlardı.
